วันจันทร์ที่ 26 สิงหาคม พ.ศ. 2556

สุนัขพันธุ์บีเกิ้ล(Beagle)!!!


สุนัขล่าเนื้อปรากฎอยู่ในหน้าประวัติศาสตร์ของชาวกรีกโบราณเมื่อ 400 ปีก่อนคริสต์กาล และถูกนำเข้ามาในประเทศอังกฤษในสมัยโรมัน และในปี ค.ศ. 1550 ได้มีการพัฒนาสายพันธุ์สุนัขล่าเนื้อขนาดเล็กสำหรับล่ากระต่ายและกระต่ายป่าขึ้นมา โดยตั้งชื่อว่า "Begles" มาจากภาษาฝรั่งเศสหมายถึง "คอเปิดอ้า" หมายความถึงสุนัขที่มักจะใช้ปากเพื่อส่งเสียง เช่น เห่าหอนเมื่ออยู่ในฝูง ชาวอังกฤษได้แปลงชื่อเป็น 'Beagle' และต่อมาประเทศอังกฤษได้กลายเป็นถิ่นกำเนิดสุนัขบีเกิ้ลสายพันธุ์ใหม่ บรรพบุรุษของสุนัขบีเกิ้ลคือ ฟอกซ์ฮาวน์ ซึ่งจัดอยู่ในสายพันธุ์แฮริเออร์ กลุ่มบลัดฮาวน์ขนาดเล็กที่มีชื่อว่า "เคอร์รี่ บีเกิ้ล" เดิมที สุนัขสายพันธุ์บีเกิ้ลมีหลายขนาดและมีขนหลายแบบ เช่น ขนเรียบแบบ สุนัขล่าเนื้อสมัยใหม่ และขนหยาบสั้น นอกจากนี้ยังมีการพัฒนาสายพันธุ์ "บีเกิ้ลกระเป๋า" ที่มีความสูง 10 นิ้ว เพื่อให้สามารถพกพาโดยใช้กระเป๋าที่แขวนบนอานม้าได้

ลักษณะประจำสายพันธุ์
ลักษณะของบีเกิ้ลที่ได้มาตรฐาน ได้แก่ ส่วนหัวยาวสวยงามและกะโหลกด้านบนโค้งเล็กน้อย หูมีปลายมน เมื่อจัดให้อยู่ในท่ายืนหน้าตรง หูจะห้อยติดกับหัว และยาวในระดับเดียวกับปลายจมูก กระบอกปากยาวปานกลางและมีลักษณะเป็นรูปสี่เหลี่ยม รูจมูกมีสีดำเปิดกว้าง ขนาดใหญ่ ตาห่างกันพอประมาณ อาจมีสีน้ำตาลหรือสีฮาเซล คอยาวปานกลาง ไม่มีรอยยับย่น ไหล่ลาด ประกอบด้วยกล้ามเนื้อแต่ไม่เทอะทะ หลังสั้นและตรง ขาเหยียดตรง ข้อเท้าใหญ่ สะโพกจะต้องมีกล้ามเนื้อสวยงามเพื่อให้รูปร่างของบีเกิ้ลดูแข็งแรงและกระทัดรัด โคนหางสูงพอเหมาะ โค้งเล็กน้อย มีขนที่ปลายหาง สีที่ได้รับการยอมรับในเวทีประกวดคือสีในกลุ่มฮาวน์ ยกเว้นสีน้ำตาลแดงเข้ม (Liver Color)
o    ขนาดสายพันธุ์: เล็ก
o    ประเภทสายพันธุ์: บีเกิ้ลจัดเป็นสุนัขล่าเนื้อที่เล็กที่สุด ปัจจุบันมีการเีลี้ยงบีเกิ้ลเพื่อใช้ในการกีฬาและเลี้ยงไว้เป็นสัตว์เลี้ยงภายในบ้าน
o    รูปร่างลักษณะ: บีเกิ้ลเป็นสุนัขขนาดตัวเล็กแต่รูปร่างหนาและแข็งแรง ดูเป็นมิตร ใจดี กระทัดรัดปราดเปรียว และเก่งกาจในด้านกีฬา ชอบวิ่งเล่นอย่างอิสระ มีขนสั้นและหนาที่ช่วยป้องกันร่างกายจากสภาพอากาศ
o    สี: ที่เห็นได้ทั่วไปส่วนใหญ่มักมีขนสามสีคือ สีดำ ขาว และสีแทน แต่ก็สามารถพบเห็นบีเกิ้ลมีสีอื่นๆ ได้ในสีของสุนัขกลุ่มฮาวน์
o    ความยาวขน: สั้น/เรียบ


น้ำหนัก / ส่วนสูง
บีเกิ้ลทั้งเพศผู้และเพศเมียมีส่วนสูงเมื่อวัดจากเท้าถึงจุดสูงสุด บนไหล่ประมาณ 13-16 นิ้ว และหนัก 17-31 ปอนด์ ในอเมริกา บีเกิ้ลมีสองขนาดได้แก่ บีเกิ้ลที่มีความสูงไม่เกิน 13 นิ้ว (วัดจากเท้าถึงจุดสูงสุดของไหล่) และไม่เกิน 15 นิ้ว (วัดจากเท้าถึงจุดสูงสุดของไหล่)

การเจ็บป่วย
บีเกิ้ลมีสุขภาพแข็งแรงมาก จึงมีโรคประจำสายพันธุ์น้อย


อุปนิสัย
ใจดีและเข้ากับสัตว์เลี้ยงอื่นๆ ได้ดี บีเกิ้ลจะพยายามเป็นส่วนหนึ่งของครอบครัวสัตว์เลี้ยงของคุณอย่างเต็มที่ บีเกิ้ลรักเด็ก แต่ถ้าเจ้าของอยากให้บีเกิ้ลเข้ากับแมวได้ดี จะต้องให้บีเกิ้ลทำความคุ้นเคยกับแมวตั้งแต่ยังเล็ก บางครั้งอาจพบว่าบีเกิ้ลชอบเดินไปรอบๆ บ้าน ใช้จมูกดมกลิ่นไปทั่ว นั่นแสดงว่าบีเก้้ิลกำลังสร้างแผนที่อาณาเขตของตนเองโดยใช้กลิ่นเป็นตัวกำหนดอาณาเขต บีเกิ้ลจะตรวจสอบอาณาเขตเป็นระยะ ถ้าพบว่ามีบางอย่างไม่ถูกต้อง ก็จะเห่าส่งเสียงเตือน ทำให้บีเกิ้ลสามารถเฝ้าบ้านได้ดี หากมีขโมยเข้าบ้าน บีเกิ้ลจะเข้าโจมตีเพื่อไล่ขโมยออกไปจากอาณาเขตส่วนตัว

ความฉลาด
การฝึกบีเกิ้ลต้องทำตั้งแต่อายุยังน้อย มิฉะนั้นจะไม่สามารถควบคุมบีเกิ้ลได้ แต่มักจะแสดงนิสัยประจำสายพันธุ์ให้เห็น เช่น กินมากเกินไปและทำสกปรกวุ่นวาย เป็นต้น นอกจากนี้ บีเกิ้ลยังมีนิสัยชอบสร้างความพอใจให้เจ้าของ โดยเจ้าของต้องออกคำสั่งที่หนักแน่น มั่่นคง บีเกิ้ลที่ไม่ได้รับการฝึกตั้งแต่อายุยังน้อยจะไม่ยอมรับคนแปลกหน้า และอาจส่งเสียงเห่าในระดับที่ก่อให้เกิดความรำคาญ

ความต้องการในการออกกำลังกาย

บีเกิ้ลจำเป็นต้องได้ออกกำลังกายอย่างเพียงพอ เพราะมีสัญชาตญาณในการล่าสูงมาก เจ้าของจะไม่สามารถถอดสายจูงออกได้จนกว่าบีเกิ้ลจะได้รับการฝึกให้กลับมาหาเจ้าของเมื่อได้ยินสัญญาณเรียกเสียก่อน การฝึกอาจใช้ระยะเวลานาน และต้องจำกัดให้อยู่ในพื้นที่ที่มีรั้วสูงไม่น้อยกว่า 6 ฟุตล้อมรอบ เพื่อป้องกันไม่ให้กระโดดหนีออกไปข้างนอก เพราะเมื่อใดที่่ได้กลิ่นและมีโอกาสออกไปนอกบ้าน บีเกิ้ลมักจะไม่ยอมกลับมาง่ายๆ นอกจากนี้ บีเกิ้ลมีพรสววรค์ในการหลบหนี ซึ่งวิธีทำให้สงบลงคือการปล่อยให้บีเกิ้ลได้ปลดปล่อยสัญชาตญาณในการล่าตามธรรมชาติออกมาบ้าง เพราะบีเกิ้ลต้องออกกำลังกายมากเป็นพิเศษ จึงไม่ใช่ตัวเลือกที่เหมาะสำหรับผู้ที่อาศัยอยู่ในเมืองนัก

การให้อาหารและการเป้นเจ้าของ

บีเกิ้ลไม่ใช้สุนัขที่เลือกกิน เจ้าของสามารถให้อาหารแห้งหรืออาหารกระป๋องวันละหนึ่งถึงสองครั้ง และควรระมัดระวังเกี่ยวกับปริมาณอาหาร เนื่องจากมีความเสี่ยงต่อการเป็นโรคอ้วน

การดูแลตกแต่งขน
บีเกิ้ลเลี้ยงง่าย การดูแลขนทำได้โดยการใช้แปรงแปรงเร็วๆ เป็นประจำทุกวัน เพื่อกำจัดขนร่วงและขนที่ตายแล้วให้หลุดออกไป อย่างไรก็ตาม บีเกิ้ลมักชอบคลุกตัวกับสิ่งที่มีกลิ่นเหม็น แต่ก็สามารถจับอาบน้ำได้ไม่ยาก นอกจากนี้ยังชอบกินอาหารสกปรก เจ้าของอาจต้องใช้แปรงสีฟันสำหรับสุนัขแปรงฟันให้อย่างสม่ำเสมอ และควรตรวจดูหูเป็นประจำ เพื่อความสะอาดปราศจากการติดเชื้อ

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น