เเป้นพิมพ์ (Keyboard)

อุปกรณ์รับข้อมูลจากการกดแป้นแล้วทำการเปลี่ยนเป็นรหัส เพื่อบอกให้คอมพิวเตอร์รู้ว่ามีการกดตัวอักษรอะไร แผงแป้นอักขระส่วนใหญ่เป็นไปตามมาตรฐานของเครื่องพิมพ์ดีด ซึ่งระบบรับรหัสตัวอักขระที่ใช้ในทางคอมพิวเตอร์เป็นรหัส 7 หรือ 8 บิต (Operator)

   เเป้นพิมพ์ของไมโครคอมพิวเตอร์ตระกูล IBM ในรุ่นแรกๆ ประมาณปี ค.ศ.1981 มีปุ่มทั้งหมด 83 ปุ่ม ซึ่งมีชื่อเรียกว่าเเป้นพิมพ์ PC/XT และในปี ค.ศ. 1984 ก็ได้ เพิ่มจำนวนปุ่มขึ้นเป็น 84 ปุ่มมีชื่อเรียกว่า เเป้นพิมพ์PC/AT ต่อจากนั้นก็ได้ พัฒนาขึ้นมาเรื่อยๆ ตามความต้องการของผู้ใช้เรียกว่าเเป้นพิมพ์ AT และพัฒนามาเป็น รุ่น PS/2 โดยมีแป้นพิมพ์เพิ่มขึ้นอีก 17 ปุ่มรวมแล้วก็เป็น 101 ปุ่ม

ประเภทของ keyboard มีอยู่ 5 แบบ

1. desktop keyboard เป็นเเป้นพิมพ์มาตรฐานแบบ 101 ปุ่ม

2. desktop keyboard with hot key เป็นเเป้นพิมพ์ที่มีปุ่มพิเศษเพิ่มเข้ามามากกว่าแบบมาตรฐาน

3. wireless keyboard เป็นเเป้นพิมพ์ไร้สายเชื่อมต่อกับคอมพิวเตอร์ผ่านทางการเชื่อมต่อไร้สาย

4. security keyboard เป็นเเป้นพิมพ์ที่มีระบบรักษาความปลอยภัย

5. notebook keyboard เป็นเเป้นพิมพ์ขนาดเล็กและบาง

นอกเหนือจากแป้นปกติแล้วยังมีแป้นพิเศษที่มักจะอยู่แถวบนสุดของเเป้นพิมพ์ จะเป็นพวกปุ่ม F1-F12 หรือเเป้นพิมพ์บางรุ่นจะมีปุ่มปรังเสียง ปุ่ม Play ปุ่ม Stop ให้เราใช้งานเพิ่มความสะดวกเพิ่มเข้ามาอีกด้วย ส่วนทางขวาของเเป้นพิมพ์รุ่นใหญ่ ๆ จะมีปุ่มตัวเลข 0 - 9 แยกออกมาต่างหากเพื่อความสะดวกในการพิมพ์ตัวเลข